Kenpo

American Kenpo, of ook bekend als Kenpo Karate, is een vechtsport die in de 20e eeuw is ontstaan in de Verenigde Staten. American Kenpo is van oorsprong een stijl met invloeden uit China en Japan. De grondlegger van het American Kenpo systeem en oprichter van de International Kenpo Karate Association is Edmund K. Parker.

Na jaren zelf onderwezen te zijn geweest in Chinees Kara-Ho Kempo, ontwikkelde Ed Parker zijn American Kenpo als een ‘eclectisch’ systeem. Dat wil zeggen dat hij denkvormen, werkwijzen en motieven uit het moderne vechten koos wat het meest effectief was om in zijn Kenpo te verwerken. Zijn eigen genialiteit lag vervolgens in het opbouwen van een uniek Kenpo systeem dat thans wereldwijd wordt beoefend en momenteel vele afsplitsingen kent.

Na het overlijden van Edmund K. Parker in 1990 viel de IKKA (International Kenpo Karate Association) uiteen in een groot aantal organisaties onder leiding van diverse hoog gegradueerde “black belts”. Elk met een eigen interpretatie van de stijl. In Nederland zijn ten minste vier van deze stromingen actief, de IKKA, de AKJJ (American Kenpo JiuJitsu), de EKKI (European Kenpo Karate International) en Kenpo 5.0.

American Kenpo in Nederland

De beoefening van American Kenpo in Nederland en België is van recente datum. In Nederland was het William Kelly, een Ier die begin 1980 voor het eerst Kenpo Karate in Nederland introduceerde. Rondom dezelfde periode kreeg American Kenpo een grotere spreiding en werd dit niet alleen in Nederland verder geïntroduceerd, maar ook in België. Verantwoordelijk voor deze spreiding is Kenpoleraar Hans Hesselmann. Hij was een student van Rainer Schulte, de in America wonende Duitser en directe student van Ed Parker, die regelmatig met de grootmeester naar Europa afreisde. Hans volgde vele training sessies bij Rainer Schulte en bij Ed Parker zelf.

Filosofie van American Kenpo

American Kenpo noemt zichzelf “the science of streetfighting” en is qua filosofie wellicht te vergelijken met jiujitsu, in die zin dat het zich voornamelijk richt op effectieve zelfverdediging. De bedoeling is dat de student principes en gevechtsconcepten aangeleerd krijgt waarmee hij of zij zich uit netelige situaties kan redden.

De nadruk bij Kenpo ligt op vechten met handen, voeten, knieën en ellenbogen en minder op het gebruik van grepen en klemmen. Het idee hierachter is dat in een situatie met meerdere aanvallers het nadelig is één hiervan in een klem te nemen; in plaats daarvan is het doel de aanvallers zo snel en grondig mogelijk uit te schakelen. Hedendaags wordt in sommige scholen overigens wel degelijk aandacht besteed aan het vechten op de grond.

De gedachtegang binnen het American Kenpo is simpel gericht, puur en staat open voor ideeën, zodat de stijl kan blijven evolueren naar hedendaagse behoeftes binnen de oosterse gevechtskunsten. Men is niet gebonden aan vaste tradities, maar ontwikkelt zich door tot een veelzijdige vechtsport beoefenaar van nu d.mv. Kenpo.